Wiadomości branżowe

Jak ogólnie projektuje się układanie stosu podczas projektowania czterowarstwowej płytki drukowanej?

2022-05-11
Teoretycznie istnieją trzy opcje.

Opcja pierwsza

1 warstwa mocy, 1 warstwa uziemienia i 2 warstwy sygnału są ułożone w ten sposób: TOP (warstwa sygnału), L2 (warstwa uziemienia), L3 (warstwa mocy), BOT (warstwa sygnału).

Wariant II

1 warstwa mocy, 1 warstwa uziemienia i 2 warstwy sygnału są ułożone w ten sposób: TOP (warstwa mocy), L2 (warstwa sygnału), L3 (warstwa sygnału), BOT (warstwa uziemienia).

trzecie rozwiązanie

1 warstwa mocy, 1 warstwa uziemienia i 2 warstwy sygnałowe są ułożone w ten sposób: TOP (warstwa sygnałowa), L2 (warstwa mocy), L3 (warstwa uziemienia), BOT (warstwa sygnałowa).

Jakie są zalety i wady tych trzech opcji?

Opcja pierwsza

Główna konstrukcja stosu czterowarstwowej płytki PCB tego schematu ma płaszczyznę uziemienia pod powierzchnią komponentu, a sygnał kluczowy jest najlepiej umieszczony na warstwie TOP; co do ustawienia grubości warstwy, istnieją następujące sugestie: Płytka rdzeniowa regulacji impedancji (GND do POWER) nie powinna być zbyt gruba, w celu zmniejszenia rozłożonej impedancji zasilania i płaszczyzny uziemienia; zapewnić efekt odsprzęgania płaszczyzny zasilania.

Wariant II

Schematy te mają głównie na celu uzyskanie pewnego efektu ekranowania, a płaszczyzny zasilania i masy są umieszczone na warstwie TOP i BOTTOM. Jednak w celu uzyskania idealnego efektu ekranowania schemat ten ma co najmniej następujące wady:

1. Zasilanie i uziemienie są zbyt daleko od siebie, a impedancja płaszczyzny zasilania jest duża.

2. Płaszczyzny zasilania i uziemienia są bardzo niekompletne z powodu wpływu padów komponentów. Ponieważ płaszczyzna odniesienia jest niekompletna, impedancja sygnału jest nieciągła. W rzeczywistości, ze względu na dużą liczbę urządzeń do montażu powierzchniowego, zasilacz i masa tego rozwiązania trudno wykorzystać jako kompletną płaszczyznę odniesienia, gdy urządzenia są coraz gęstsze, a oczekiwany efekt ekranowania jest bardzo wysoki. trudne do osiągnięcia;

Schemat 2 ma ograniczony zakres zastosowania. Jednak wśród pojedynczych płyt schemat 2 jest nadal najlepszym schematem układania warstw.

trzecie rozwiązanie

Schemat ten jest podobny do schematu 1 i jest odpowiedni w przypadku, gdy urządzenie główne jest umieszczone w układzie BOTTOM lub jest kierowana dolna warstwa sygnału klucza.

We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies. Privacy Policy
Reject Accept